You are SO white!
Door: Josephine
Blijf op de hoogte en volg Josephine
31 Oktober 2010 | Maleisië, Kuala Lumpur
Het is alweer even geleden dat ik geschreven heb (zit inmiddels namelijk al in Thailand, maar vergeet dat voor het gemak maar even). Vandaar dat dit een heel lang verhaal wordt, dan weet je het vast. De vertraging kwam onder andere door mijn verblijf in afgelegen gebieden, te mooi weer, te veel gezelligheid en de traagheid van de pc’s hier. Tijdens mijn laatste echte relaas zat ik nog in Cherating waar ik vrij weinig gedaan heb. Het werd tijd voor wat actie in de taxi!
Eerst moet ik nog even iets kwijt over Phil, een Maleis/Engelse projectontwikkelaar. Hij is een spa aan het bouwen in Cherating, maar woont in Kuala Lumpur. Mede door hem ben ik tot de ontdekking gekomen dat Aziaten echt geen idee hebben hoe groot hun eigen land is. Hij zou mij en een Amerikaans meisje afzetten in Jerantut (van daar vertrok de boot naar de jungle) Hij dacht ons in een uurtje daar te droppen, maar 3,5 uur later reden we nog steeds richting Jerantut. Ook strandtentjes zijn 100 meter lopen, maar dan blijkt dat je er na een uur echt nog lang niet bent. Tuktuk-bestuurders weten daarentegen precies hoe lang alles is, maar die maken van 100 meter juist 3 kilometer :). Kortom, het is maar goed dat ik inmiddels weet wanneer ik er wat uurtje bij op moet tellen of wat kilometers vanaf moet trekken.
Toen ik Phil voor het eerst ontmoette zat ik op een terras en na een kwartier staren zei hij ineens: You are SO white! Ik wilde al bijna m’n pilates-lenigheid in praktijk gaan brengen toen hij snel zei: It’s beautiful! Ik was even vergeten dat Aziaten een witte huid geweldig vinden, ze hebben in de winkels ook alleen maar bleekcreme. Toen ik nog maar net was bijgekomen van dit confronterende compliment, volgde er direct nog eentje: And your forehead is really big you know! NO, I DON’T KNOW!!! Ook dit was eigenlijk heel aardig bedoeld, want ik schijn dus ontzettend slim te zijn… Inmiddels heb ik deze ‘complimenten’ helemaal kunnen verwerken en gebruik ik het zelfs tegen ze. Als iemand me af probeert te zetten, wijs ik naar mijn voorhoofd en zeg ik: It’s REALLY big you know!
Maar goed, in Jerantut de boot genomen naar de Taman Negara jungle. 3 uur lang op een houten bodem is niet heel relaxed, maar de tocht was geweldig (zie foto’s vanaf de rivier). In de boot ontmoette ik Nienke (NL uiteraard), Eliot (EN), Adam (DUI) en Ana (BRA). Toen de boot vast kwam te zitten sprongen wij (de enigen zonder zwemvest) direct uit de boot om te helpen trekken. De rest van de boot (allen MET zwemvest) bleef angstvallig stil zitten om vooral niet nat te worden. Dat waren we namelijk allemaal nog niet met een temperatuur van 36 graden en een vochtigheidsgraad van 90%... Na aankomst gegeten op een van de bootjes die langs de rivier aangemeerd lagen, leuk concept, jammer van de vliegen in de rijst.
‘s Avonds een night trail gedaan door de jungle (die overigens 4300 km2 beslaat en 130 miljoen jaar oud is). Dit was echt REUZE spannend, allemaal muggen, spinnen, rupsen en mieren gezien/gevoeld, gewoonweg TOP! Persoonlijk zat ik meer te wachten op een van de 200 olifanten of tijgers, maar onze gids heeft in 20 jaar slechts 4 keer een tijger gezien… Dus stelde hij voor dat ik de komende 5 jaar daar zou komen wonen om hier kans op te maken… slechtste plan ooit, maar hij heeft het in ieder geval geprobeerd! Het gezelschap maakte trouwens wel veel goed, hebben ons rot gelachen. Volgende dag een jungle wandeling gemaakt van 4 uur, dit keer serieus ECHT geen een beest gezien! Oh ja, wel een grote rode mier die me 20 seconden na de start van onze tocht beet. Daarna hebben ALLE dieren ons de rust gegund die we kennelijk nodig hadden. Tot slot nog een Canopy Walk gedaan, hoog boven de jungle over een touwbrug lopen, mooi uitzicht!
Na de lunch met een boot naar een Orang-Asli dorp. En met dorp bedoel ik 5 hutten waar 5 gezinnen wonen. Dit zijn de enige mensen die nog echt in deze jungle wonen. Interessant om te zien hoeveel Westerse troep er onder hun hutjes verspreid lag… het toerisme droop er gewoon vanaf. Ze zeiden dat de mannen van het dorp op jacht waren naar apen, maar het zou me niks verbazen als die gewoon bij de SevenEleven koffie stonden te drinken.
Vervolgens heb ik nog meegedaan aan een activiteit waar ik in eerste instantie niks van wilde weten. Toen ik mijn trip naar de jungle boekte vroeg die man mij het volgende: You also wanna shoot the rabbits?? Vrij agressief zei ik: NO OF COURSE NOT! Waarmee het onderwerp voor hem direct gesloten was. Voor mij echter niet! Ik heb me de hele bootreis naar de jungle toe afgevraagd hoe er daar in godsnaam konijnen kunnen leven. Of zouden die er speciaal heen zijn gebracht zodat de toeristen ze af kunnen schieten, vreselijk! Bij de lunch werd duidelijk dat het om ‘rapids’ ging, wat stroomversnelling betekent. Kortom we gingen met een boot de rivier af door stroompjes die te vergelijken waren met het doortrekken van de wc… Het gezelschap was wederom de belangrijkste factor bij deze net-niet-spectaculaire boottocht. Tot slot werden we op een verlaten strand gedropt waar we met een touw de rivier in konden slingeren. Dit was het hoogtepunt van de dag en volgens mij zegt dat wel genoeg… Tot in de late uurtjes hebben we zitten Kingsen (in het Engels: The Ring of Fire, denk aan Johnny Cash) met als afsluiter Truth or Dare, al met al een hilarische tijd gehad in de jungle!
Eerst moet ik nog even iets kwijt over Phil, een Maleis/Engelse projectontwikkelaar. Hij is een spa aan het bouwen in Cherating, maar woont in Kuala Lumpur. Mede door hem ben ik tot de ontdekking gekomen dat Aziaten echt geen idee hebben hoe groot hun eigen land is. Hij zou mij en een Amerikaans meisje afzetten in Jerantut (van daar vertrok de boot naar de jungle) Hij dacht ons in een uurtje daar te droppen, maar 3,5 uur later reden we nog steeds richting Jerantut. Ook strandtentjes zijn 100 meter lopen, maar dan blijkt dat je er na een uur echt nog lang niet bent. Tuktuk-bestuurders weten daarentegen precies hoe lang alles is, maar die maken van 100 meter juist 3 kilometer :). Kortom, het is maar goed dat ik inmiddels weet wanneer ik er wat uurtje bij op moet tellen of wat kilometers vanaf moet trekken.
Toen ik Phil voor het eerst ontmoette zat ik op een terras en na een kwartier staren zei hij ineens: You are SO white! Ik wilde al bijna m’n pilates-lenigheid in praktijk gaan brengen toen hij snel zei: It’s beautiful! Ik was even vergeten dat Aziaten een witte huid geweldig vinden, ze hebben in de winkels ook alleen maar bleekcreme. Toen ik nog maar net was bijgekomen van dit confronterende compliment, volgde er direct nog eentje: And your forehead is really big you know! NO, I DON’T KNOW!!! Ook dit was eigenlijk heel aardig bedoeld, want ik schijn dus ontzettend slim te zijn… Inmiddels heb ik deze ‘complimenten’ helemaal kunnen verwerken en gebruik ik het zelfs tegen ze. Als iemand me af probeert te zetten, wijs ik naar mijn voorhoofd en zeg ik: It’s REALLY big you know!
Maar goed, in Jerantut de boot genomen naar de Taman Negara jungle. 3 uur lang op een houten bodem is niet heel relaxed, maar de tocht was geweldig (zie foto’s vanaf de rivier). In de boot ontmoette ik Nienke (NL uiteraard), Eliot (EN), Adam (DUI) en Ana (BRA). Toen de boot vast kwam te zitten sprongen wij (de enigen zonder zwemvest) direct uit de boot om te helpen trekken. De rest van de boot (allen MET zwemvest) bleef angstvallig stil zitten om vooral niet nat te worden. Dat waren we namelijk allemaal nog niet met een temperatuur van 36 graden en een vochtigheidsgraad van 90%... Na aankomst gegeten op een van de bootjes die langs de rivier aangemeerd lagen, leuk concept, jammer van de vliegen in de rijst.
‘s Avonds een night trail gedaan door de jungle (die overigens 4300 km2 beslaat en 130 miljoen jaar oud is). Dit was echt REUZE spannend, allemaal muggen, spinnen, rupsen en mieren gezien/gevoeld, gewoonweg TOP! Persoonlijk zat ik meer te wachten op een van de 200 olifanten of tijgers, maar onze gids heeft in 20 jaar slechts 4 keer een tijger gezien… Dus stelde hij voor dat ik de komende 5 jaar daar zou komen wonen om hier kans op te maken… slechtste plan ooit, maar hij heeft het in ieder geval geprobeerd! Het gezelschap maakte trouwens wel veel goed, hebben ons rot gelachen. Volgende dag een jungle wandeling gemaakt van 4 uur, dit keer serieus ECHT geen een beest gezien! Oh ja, wel een grote rode mier die me 20 seconden na de start van onze tocht beet. Daarna hebben ALLE dieren ons de rust gegund die we kennelijk nodig hadden. Tot slot nog een Canopy Walk gedaan, hoog boven de jungle over een touwbrug lopen, mooi uitzicht!
Na de lunch met een boot naar een Orang-Asli dorp. En met dorp bedoel ik 5 hutten waar 5 gezinnen wonen. Dit zijn de enige mensen die nog echt in deze jungle wonen. Interessant om te zien hoeveel Westerse troep er onder hun hutjes verspreid lag… het toerisme droop er gewoon vanaf. Ze zeiden dat de mannen van het dorp op jacht waren naar apen, maar het zou me niks verbazen als die gewoon bij de SevenEleven koffie stonden te drinken.
Vervolgens heb ik nog meegedaan aan een activiteit waar ik in eerste instantie niks van wilde weten. Toen ik mijn trip naar de jungle boekte vroeg die man mij het volgende: You also wanna shoot the rabbits?? Vrij agressief zei ik: NO OF COURSE NOT! Waarmee het onderwerp voor hem direct gesloten was. Voor mij echter niet! Ik heb me de hele bootreis naar de jungle toe afgevraagd hoe er daar in godsnaam konijnen kunnen leven. Of zouden die er speciaal heen zijn gebracht zodat de toeristen ze af kunnen schieten, vreselijk! Bij de lunch werd duidelijk dat het om ‘rapids’ ging, wat stroomversnelling betekent. Kortom we gingen met een boot de rivier af door stroompjes die te vergelijken waren met het doortrekken van de wc… Het gezelschap was wederom de belangrijkste factor bij deze net-niet-spectaculaire boottocht. Tot slot werden we op een verlaten strand gedropt waar we met een touw de rivier in konden slingeren. Dit was het hoogtepunt van de dag en volgens mij zegt dat wel genoeg… Tot in de late uurtjes hebben we zitten Kingsen (in het Engels: The Ring of Fire, denk aan Johnny Cash) met als afsluiter Truth or Dare, al met al een hilarische tijd gehad in de jungle!
-
31 Oktober 2010 - 19:51
Nicole:
Hahaha wat schrijf je toch leuk! No nonsens. Het is gewoon toeristisch. punt. Alleen jammer dat de dieren daar ook voor weg blijven.. Alhoewel, giga-rode-reuze-mieren zijn ook exotisch.
Authentiek of niet, je bent wel in de jungle geweest en je hebt het naar je zin. Dat is geweldig!
En geloof me, vergeleken met ons bleekscheetjes are you not So white!
Enjoy Thailand!!
Kus
PS. Ik mis je. Dus you better make the best of it! -
31 Oktober 2010 - 21:15
Liza:
Weer een geniaal verhaal fien!! ik ben echt heel erg jaloeres, en ga zeker ook reizen in azie!! Nog super veel plezeer daar! Geniet ervan en enge dieren zijn ook niet alles denk ik...kuss lies -
01 November 2010 - 08:40
Charlotte:
Laiverd!
Wat weer onwijs leuk om je verhalen te lezen. En ja... net zoals Nicole vind ik dat je erg leuk je avonturen beschrijft! Misschien ooit een boek schrijven?? ;)
GENIET LEKKER VERDER SKEET, je hebt het verdiend.
P.s: over twee weekjes heb ik buluitreiking... spannend!!! :)
xx -
01 November 2010 - 14:28
Britt:
Enjoy for all of us! -
03 November 2010 - 14:57
Carry:
Haha rabbits! Ik zie je al zitten daar op die boot en maar denken aan die lieve konijntjes...hahaha.
Gister liep ik trouwens langs ons kaasfondue tentje en dan mis ik je wel een beetje hoor.
Maar goed, ga nog maar even wat weekjes genieten daar! Dikke kus -
03 November 2010 - 15:38
Anne:
Wat een leven heb jij ;) -
05 November 2010 - 13:19
Christie:
Lieve Fien,
begin toch wel een beetje jaloers te worden nu ik al je verhalen lees.
Wauw wat een te gekke vakantie heb je!!
Hier lekker regenachtig en nog altijd geen (achter) nichtje/neefje voor je.
Dikke kus!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
